Een wandeltocht met de fiets, altijd een goed idee

Het is een lange tijd geleden dat ik weer wat op mijn blog heb geschreven, maar dit was nu zo opmerkelijk ritje dat het wel een blog verdiende. Bovendien heb ik te weinig foto's gemaakt dus dat maakt een goede instagram post onmogelijk.

Sanne Tent en ik zitten nu al vanaf zondag in Calpe en wilden vandaag eens een echte mountainbike tocht gaan maken. Na lange inspectie van de mountainbike routes rond om Calpe kwamen we bij iedere route weer tot de conclusie dat het percentage asfalt te hoog lag. Maar we hadden een wandelroute gevonden van 31 km in de categorie 'moeilijk'. Er waren wel veel foto's van deze route beschikbaar en daaruit hadden we toch wel goede hoop dat onze skills deze route aan zou kunnen.

Vol goede moed vertrokken we deze morgen. Ik postte nog heel moedig een foto op instagram hoe trots ik was om een binnenband aan mijn stuur te knopen zodat ik er nog een extra mee kon nemen, maar ik was toch niet van plan deze te gaan gebruiken.

De tocht begon met flinke tegenwind, maar ach dat was zo erg niet. Daarna waren we een klein beetje verkeerd gereden. Zo heel erg verkeerd was het niet. Het eigenlijke paadje liep maar vlak langs ons pad, met het enige verschil dat er een kloof zat tussen ons pad en het bedoelde pad.

Maar daar had ik wel een oplossing voor, heel wat struiken en beklommen rotsen later stonden we nog steeds op een verkeerd pad maar ja vanaf dat pad konden we weer een stuk afdalen om wel op het goede pad uit te komen.

En dat was dan gelukkig wel een erg mooi pad. Een mooie technische klim omhoog maar alles nog wel goed te doen. Tot we plots in de tuin van een paar mensen belandden. De bewoner was gelukkig in zijn tuin bezig en was niet beroerd om ons erg vriendelijk doch schreeuwend de weg te wijzen. En hij waarschuwde ons nog wel, het pad zou slecht worden en we konden beter omdraaien. Eigenwijs gingen we verder omhoog en langzamerhand begonnen we door te krijgen dat die man gelijk had. Grote stukken waren nog wel te fietsen maar wel erg lastig en toch wel een stuk beter geschikt om te wandelen met bergschoenen. Maar goed we kwamen boven.

Eenmaal boven hadden we even rust voordat de volgende singletrack begon, maar al snel reed Sanne daar lek. Allebei zijn we niet gewend om zelf onze band te repareren maar net als dat we wel dachten dat we een wandelpad omhoog konden fietsen, dachten we ook dat we nog wel een band konden repareren. Dat laatste bleek ook iets moeilijker dan gedacht, aangezien ik het patroon verprutste met het stukje erop te draaien en het pompje niet bleek te pompen.

Gelukkig was er niet ver vandaan een huis en waren de mensen thuis. Twee vriendelijke Duitse vrouwen die ons wel wilden helpen, maar ze hadden geen goede pomp. We moesten maar binnenkomen en zij begonnen een sigaret te roken om een oplossing te bedenken en na veel Duits gebrabbel, werden de fietsen in hun auto geladen evenals Sanne en ik en werden we terug gebracht naar Calpe.

Een ritje om niet snel te vergeten, maar ik was niet van plan morgen hetzelfde te doen.