Bedankt Craft Ten Tusscher Offroad Team
Na twee leuke jaren bij het Craft Ten Tusscher Offroad team wil ik het hele team, rijders en begeleiders bedanken voor alle steun, support en vooral de leuke tijd die ik bij het team heb gehad.
Ik kende Jan Ten Tusscher al langer omdat ik in mijn eerste studiejaar boven de winkel heb gewoond, maar toen ik een jaar later verhuisde naar een paar honderd meter verderop in de straat, kwam ik niet minder in de winkel. Ik voelde me er echt thuis en heb om dat te bewijzen er ooit mijn pinpas geblokkeerd door drie keer de verkeerde code in te toetsen. Zoiets vergeet je niet meer en die verkoper ook niet. Ik kon heerlijk mezelf zijn in het team en dus ook genoeg stomme dingen zeggen of doen.
In mijn ogen waren de wedstrijden met het team altijd super goed geregeld, maar ook niet overgeorganiseerd. Gewoon perfect dus. Standaard op dinsdagavond al een mailtje waar de wedstrijd was en hoe laat ik moest starten, heel gemakkelijk want ik heb een hekel om het adres van de wedstrijd op te zoeken. En als het mailtje dan een keer een weekje niet kwam, weet je ook weer gelijk hoe gemakkelijk je het de andere weken had. De bidonnetjes werden klaar gemaakt door Eggy of Hans. De vrachtwagen werd opgebouwd, de fietsen nagekeken, gepoetst of klaar gemaakt en wij konden gewoon gaan fietsen. En daarna zelfs nog douchen in de vrachtwagen, wat zeker bij koud weer echt een luxe momentje was.
Ik vond het erg leuk om deel uit te maken van de 'calimero clan' met onze geliefde witte POC helmen. Ik wil Jan, Sylvia, Martijn, Gerrit-Jan, Maarten en Jannes bedanken voor het oprichten van het team en alle zaken die zij achter de schermen hebben geregeld. Als rijder heb je soms niet meer in de gaten hoeveel hierbij komt kijken, iets wat beschamend is, want het is echt niet altijd gemakkelijk om het iedereen naar hun zin te maken en vooral ook om er genoeg sponsoring bij elkaar te regelen, zodat het ook mogelijk is om voor een heel team wedstrijden te kunnen rijden.
Ook alle mechaniekers, Ron, Bjorn, Patrick, Harry en André wil ik bedanken voor de goede zorgen voor mijn fiets. En Bjorn ook nog voor het regelen van een mooie stadsfiets. Zeker nu ik in Leuven studeer, ben ik blij dat mijn oma fiets vervangen is door een deftige fiets met drie versnellingen. En Eggy en Hans bedanken voor de verzorging en voor het rijden van de vrachtwagen en dus ook een warm omkleedhok (ook lange Willem wil ik hiervoor bedanken, want in het eerste jaar heeft hij vaak deze taak op zich genomen). Mijn teammaten wil ik bedanken voor de gezelligheid. Ik heb even getwijfeld of ik hierboven alle namen zou noemen. Ik ben er namelijk van overtuigt dat ik nog iemand ben vergeten, terwijl ik die zeker niet minder dankbaar ben. Maar als ik heel de alinea hierboven zou schrappen tot een simpel woordje bedankt, vond ik het helemaal niet meer persoonlijk en voelde het voor mij als dat ik iedereen vergeten was...
En wat ik hierna ga doen wordt minstens net zo leuk als de afgelopen twee jaar en zal snel genoeg bekend gemaakt worden.
