NIEUWKUIJK, MONTICHIARI, GARDAMEER EN OLDENZAAL
Het hele avontuur begon min of meer met de paasbike op tweede paasdag. Een keer een wedstrijd op maandag in plaats van op zondag, iets wat al jaren lang traditie is. Jammer dat volgend jaar die traditie verbroken gaat worden. Van mij mag Nieuwkuijk lekker de paasbike blijven, een NK waardig parcours vind ik het namelijk zeker niet.
Toch wilde ik er een mooie wedstrijd van maken. Helaas miste ik de start zo'n beetje compleet en begon ik behoorlijk ver achteraan. En op die smalle paadjes is passeren behoorlijk lastig, en ja dan ben ik ook een te netjes meisje. Het werd niet helemaal mijn wedstrijd en op een 17e plek kwam ik over de finish. Niet echt een wedstrijd waar ik erg tevreden mee was.
Maar goed lang hoefde ik daar niet over na te denken, want meteen na de wedstrijd vertrok ik al richting de Ardennen om de volgende ochtend naar het zuiden van het Gardameer te vertrekken met Jeff en Didier Bats zou ons dan een dag vergezellen. Hoewel het huisje en vooral de huisbaas een klein beetje tegenviel hebben we daar wel een lekkere en gezellige trainingsweek gehad om op zondag af te sluiten met een HC wedstrijd in Montichiari. Het parcours leek met de verkenning wel heel leuk, veel explosieve klimmetjes en hele mulle afdalingen. Wel leuk maar ook goed opletten. Ergens had het parcours ook nog wel wat weg van Nieuwkuijk, de paadjes waren namelijk geen haar breder en inhalen zou dus net zo lastig worden als op Paasdag. Om een kleine indicatie te geven van hoe breed het was, ik heb een iemand met een enduro stuur gezien en die moest zijn stuur schuin houden om door een muurtje van het kasteel te kunnen waar je door heen reed. Dit leverde ook wel een aantal klachten op bij de organisatie, maar ze wilde het kasteel ook niet afbreken voor de wedstrijd, dus moesten we het er maar mee doen.
Mijn start was niet zo heel erg geweldig goed, of eigenlijk als je van achteraf telde viel het wel mee. En al snel ontstonden de eerste opstoppingen. De junior dames waren vlak achter ons gestart en hadden geen last van opstoppingen. Maar als de ene groep half stil staat en de andere groep vol doorrijdt... Komen beide groepen behoorlijk snel bij elkaar. Dus toen was de chaos helemaal compleet. Het werd een wedstrijd met heel veel lopen, weer eventjes lekker rijden en dan weer totaal niet je ritme kunnen vinden. Het was echt lastig om lekker te kunnen en blijven rijden en het parcours bleef maar vol lijken... Uiteindelijk werd ik 34e in het sterke deelnemersveld.
Maandag zijn Jeff en ik doorgereden naar Torbole, aan de noordkant van het gardameer. Hoewel je nog steeds over hetzelfde water kijkt, ziet het er nu wel totaal anders uit. Waar je aan de zuidkant vooral toeristen, pretparken, heel veel pizzeria's en wat heuvels ziet is de noordkant vooral getekend door bergen. Iets wat ik zelf veel mooier vond. Ook het huisje (en de huisbaas) waren een heel stuk verbeterd. Hier hebben we echt nog een week heerlijk kunnen trainen en vooral ook erg goede cappuccino kunnen drinken. Ik heb daar op een dag meer getraind dan dat ik normaal in een week doe en dat zegt waarschijnlijk al genoeg. Iedere willekeurige klim die je op rijd wordt gevolgd door een mooie trail naar beneden. De trails naar beneden hebben we me echt niet teleurgesteld, de klimmen daarin tegen kunnen soms wel vies tegenvallen... Maar wat naar beneden gaat moet je eerst naar boven rijden...
Op vrijdagochtend zijn we weer vertrokken naar Belgie, helaas zonder onze fietspomp. De fietspomp waren we eigenlijk al op de heenweg vergeten maar via mijn broertje is die toch nog in Italie gekomen. En hij is daar gelijk gebleven... Een goede reden eigenlijk om weer eens terug te gaan naar Torbole. We waren naar het schijnt mooi op tijd vertrokken want die vrijdag heeft het daar alleen nog maar geregend. Na zaterdag een lekker dagje te relaxen was het zondag tijd om weer in de racemodus te springen. Op het programma stond het Twents kampioenschap in Oldenzaal gevolgd door de ploegenvoorstelling en een lekkere BBQ! Mijn wedstrijd verliep niet zo heel erg prima. Ik had een slechte start, begreep de starter ook een beetje verkeerd of de minuut duurde vandaag wel erg kort. Maar die beste man riep om dat het nog 1 minuut voor de start was. En toen volgde het fluitje al na 10 seconden. Daar was ik niet op voorbereid en dan ben je gewoon slecht weg. Geen probleem want na de 1e ronde zat ik toch nog bij de kopgroep van 4, met Reza, Karin Brouwer en Linda Ter Beek. Daarna kreeg ik een klein gaatje maar dacht dat ik dat nog wel dicht kon rijden. Lange tijd bleef dit gaatje gewoon even groot en plots was het verdrievoudigd. Waar het aan lag weet ik niet maar het feit was dat het plots zo groot was geworden. Echter werd het daarna niet meer heel veel groter, maar ik bleef op een 4e plek rijden.
Helaas werd ik hiermee trendsetter van het team, want alle jongen hebben ook hun best gedaan om 4e te worden... En dat is ze nog goed gelukt ook. Maar jongens de volgende keer mogen jullie me best na doen als ik win, maar anders hoef je niet perse 4e te worden, beter mag ook wel... Na afloop van alle wedstrijd werd de ploeg nog voorgesteld. Dit duurde echter niet echt lang want de BBQ was al begonnen en zo konden we lekker snel onze buiken vol eten. En met al dat lekkere eten werd mijn soort van mini-vakantie/trainingskamp afgesloten en begon vandaag weer het echte leven...
