Wallonia Cup Dinant
Gisteren heb ik de Wallonia Cup in Dinant gereden. Het was eerst nog eventjes spannend of ik het allemaal wel zou halen. Aanstaande vrijdag heb ik namelijk ook weer een tentamen en dus moest er ook geleerd worden het weekend. Maar ja zaterdag was ik het leren zo zat en ik had toch echt zo’n zin om een wedstrijd te rijden (want er moet natuurlijk ook getraind worden) dat ik toch besloof om zondag de Wallonia Cup in Dinant te gaan rijden. Wanneer je dan de auto uitstapt en het is vies, grijs, koud weer is dat een beetje jammer maar als nog is het fijn om op de fiets te zitten. Het is een vrij lang rondje wat redelijk veel verbindingstukken bevat. Ter vergelijk, dit rondje was 8,1 km terwijl veel mountbikeparcoursen rondjes hebben van een lengte tussen de 4 en 6 km. Maar gelukkig was het wel milieubewust uitgelint. Want 8,1 km af te zetten met linten is best wel veel lint wat je dan nodig hebt. Gelukkig hadden ze daar bordjes opgevonden en ontbraken de meeste lintjes dus. Maar hoe wel ik altijd een kei ben ik het verkeerd rijden ging dat nu na een verkenningsronde wel gewoon goed. En ja laten we wel zeggen wanneer er een padje is met aan de ene hand een rivier en aan je andere hand een spoor dan kun je ook niet veel kanten op… Voor de start werd er een minuut stilte gehouden voor Patrick Gaudy, een Belgische mountainbiker die afgelopen week tijdens een ongeval met een vrachtwagen om het leven is gekomen. Ik ken Patrick niet, maar het is heel triest dat zoiets gebeurd en zo’n jonge vent van het leven beroofd wordt. Familie en vrienden heel veel sterkte gewenst. In de start was ik redelijk goed weg en tot halverwege de klim ging het wel lekker. Daarna raakte ik een soort van bevangen van de kou en moest ik echt even een trager tempo gaan rijden. Dat was eigenlijk wel jammer want daardoor verloor ik de aansluiting. Het duurde echt tot aan de lange klim in de eerste ronde dat ik in een lekker ritme kon komen. Maar toen begon het wel steeds lekkerder te gaan. In de tweede ronde kreeg ik Pauline Delhaye in het oog en ik het gat werd steeds kleiner. Aan het eind van de tweede ronde reden we samen. In de laatste ronde had ik nog steeds een lekker ritme en kon ik ook een gaatje op Pauline slaan. Uiteindelijk reed ik toen naar een 4e plek. Weer een plekje beter als vorige week. Ik had wel een lekker gevoel aan de wedstrijd over gehouden. Het ging zeker wel weer beter dan in Ottiginies. Nu nog wat warmer weer en een iets snellere start!
