Alpentour: ettape nummer 1, mijn marathonvuurdoop
Als kind keek ik vroeger altijd naar de vierdaagse van Nijmegen die door ons dorp heen kwam. In het begin van de ochtend kwamen alle frisse wandelaars voorbij. En een uur later als de grote meute voorbij was, kwamen er nog een paar manke aangestrompeld. Nou zo'n manke voelde ik me vandaag. Voor mijn gevoel kroop ik omhoog en er waren er ook al een heleboel voor me uit... Na een zenuwachtige start reed ik het eerste stuk eigenlijk wel echt heel lekker. Het hele eerste stuk heb ik weer met Jesper gereden. Jesper in D1 en kon nog makkelijk kletsen, ik in D3 en kon eigenlijk niks meer zeggen. Na de goede ervaring gisteren om mijn krentenbolletje in een downhil met worteltjes te eten, had ik hem nu maar in mijn achterzakje gepropt. Zodat ik ervan kon genieten op een moment dat me uit kwam. Om er extra van te genieten is die vandaag zelfs gesmeerd met een beetje boter. En echt het was heerlijk. Het begin van de klim begon dan ook echt goed. Ik kon wat mannetjes inhalen en reed wel lekker. Maar toen... De kilometers gingen steeds trager en trager en ik begon meer en meer af te zien. De mannen die ik net ingehaald had begonnen mij nu weer terug in te halen. Echt iets frusterenders kan je niet hebben. - O moet eventjes mijn verslag stoppen. We zijn nu met zijn allen ondertussen aan het 31'en (het kaartspelletje), gelukkig iets waar geen reactievermogen voor nodig is, want dat zou nu echt niet goed gaan. Het is al lastig genoeg om het typen van een verslag te combineren met het kaartspelletje, maar op het moment dat er dan ook nog een appel door het raam vliegt, ben ik toch wel eventjes uit het veld geslagen... Die had ik eventjes niet aan zien komen. - Maar goed de klim verder... Tja die bleef maar duren. En echt het schoot voor geen meter op. Als er nu een bankje had gestaan he, ik was er keihard op neergeploft. Maar ja nu stonden er (misschien gelukkig maar) geen bankjes meer langs de kant. Ik was echt wel aardig op toen ik boven kwam. En toen ik beneden bij de finish aankwam al helemaal. De pannenkoeken na afloop deden het in ieder geval wel goed. En voor wie het wil weten, ik begon heel goed met het kaartspel. Maar op dit moment is het een beetje een afbouwende zaak. Desondanks sta ik op dit moment nog altijd aan de leiding. De grote vraag is dan ook of mijn goede start de marathonjongens kan verslaan...
