HC Haiming

Vannacht om half 3 kwamen we thuis. Niet ideaal maar ja dan ben je op Koningsdag tenminste thuis, wat alle tijd geeft om te leren. Iets wat er de rest van het weekend niet van kwam omdat ik wel wat leukers te doen had. 
Op vrijdagochtend vertrokken we namelijk naar het Oostenrijkse Haiming. In een mooi zonnetje kwamen we aan en gelijk konden we een rondje op het parcours maken. Van vorig jaar wist ik nog dat het een ontzettend mooi rondje is, maar toen was het nog verradelijk omdat het ervoor behoorlijk geregend had. En dat maakt de wortels wel een beetje glad, nou liggen er in Haiming maar een paar worteltjes (niet dus, het hele parcours is een wortelenbos en dat maakt het juist echt zo leuk). Nu het droog was, is het parcours nog leuker geworden. Je krijgt in Haiming altijd het gevoel dat je weer weet wat het echte mountainbiken inhoudt en zeker nu op mijn cannondale geeft het echt een kik om met veel vaart over de wortels te hobbelen. En echt dat lukte nu al op vrijdag in mijn eerste rondje!!!
Zaterdag reed ik eigenlijk ook echt lekker. Lastige was wel wanneer kun je inrijden. Want eigenlijk kon dat alleen maar 's middags, maar ja een uur training neemt niemand serieus dus denk je dat je wel eerder ook moet kunnen. Nu was ik heel heel erg vroeg gegaan en dat ging nog wel redelijk maar naar de finish kon je eingelijk niet rijden omdat de laatste afdaling dicht gezet werd... En wat is nu een rondje als je nooit de finish bereikt? 
Leuke was wel dat ik daardoor de U7 race heb gezien. Daar mag iedereen aan mee doen die nog geen 7 jaar is. En echt die kinderen waren geweldig. Ik heb echt moeite moeten doen om niet in mijn broek te pissen van het lachen toen een van de kinderen die een beetje trager gestart was onder het lindje door reed, tussen alle mensen door reed. En toen weer terug het parcours op stuurde met zijn loopfietsje. 

Maar ja toen zondag de wedstrijd. Tja daar kan ik kort over zijn want het was ook een korte wedstrijd. Ik had er erg veel zin in, een lekker gevoel de afgelopen dagen en mijn start was prima. Maar daarna wilde het niet meer helemaal. Ik was te zelfs te moe om af te kunnen dalen en viel in de afdaling na de finish. Wel op een bijzonder knappe manier, want mevrouwtje kan in een bocht naar rechts op haar linkerzij vallen... Daarna me nog wel verder gereden, want voor een paar schaafwondjes hoef je niet op te geven. Maar het wilde niet meer echt. Ik had gewoon niet zo mijn dag en na 3 rondjes werd ik er ook uitgehaald. Ik denk dat de jury ook in de gaten had dat ze mij er meer een plezier mee deden als ik gewoon zou stoppen en volgende week weer extra hard kan rijden in Houffalize!