Berlicum
Afgelopen zondag stond ik voor het eerst in eigen land aan de start. Toch wel heel gemakkelijk om alles in het Nederlands te hebben, maar daarnaast werd het me nog extra gemakkelijk gemaakt. Er was een hele lading aan begeleiding vanuit het Craft Ten Tusscher Offroad team die alles voor ons deden en een vrachtwagen met teamtenten die ook van alle gemakken voorzien is (en afgelopen zondag ook vooral van een hele lading taart, omdat onze teamcoach Maarten Nijland jarig was). Dit was echt een gezellig plekje en heel lekker om op terug te kunnen vallen en je als renner vooral bezig te kunnen houden met hard rijden tijdens de wedstrijd. En hoewel Berlicum niet mijn favoriete rondje is had ik wel veel zin in de wedstrijd. Mijn start was zeker goed en ik kwam zo in het groepje om de 3e plek te rijden, met Karin Brouwer, Reza Hormes-Ravenstein en Julia Bosscker. Hierin kon ik echt makkelijk meerijden. Blijkbaar gaan de snelle stukken me toch wel steeds beter af. In de laatste ronde wilde ik eigenlijk toch liever van mijn metgezellen af. Ik was in een technisch stukje vaak net iets sneller dan de andere en hier sloeg ik dan ook de laatste ronde een gaatje. Ik kon dit nu wel langer houden dan de andere rondes maar het stuk naar de finish was nog te lang, te saai, te recht en te vlak om het gat te houden. Hierdoor werd het alsnog een sprint. Ik kwam nog heel dichtbij maar moest uieindelijk mijn meerdere kennen in Reza en tevreden zijn met een 4e plek. Hoewel een podiumplek leuk was geweest en heel dichtbij was, vond ik mijn 4e plek ook al verassend goed.
